Του Χρήστου Ζωϊτάκη
Οι ανεμογεννητριομάχοι επέλεξαν τη γιορτή κάστανου στην Άνω Χώρα;
Η πολυαναμενόμενη κινητοποίηση ενάντια στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στον Πατραϊκό κόλπο αναβλήθηκε λόγω κακών καιρικών συνθηκών. Ωστόσο, η αναβολή αυτή συνέπεσε με τη γιορτή κάστανου στην Άνω Χώρα, ένα γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο. Είναι τυχαία αυτή η συγκυρία ή μήπως αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια;
Είναι προφανές ότι το να οργανώνεις μια κινητοποίηση μέσω πληκτρολογίου και υπογραφών είναι εύκολο. Στην πράξη όμως, όταν έρχεται η στιγμή της σύγκρουσης και της διεκδίκησης, ορισμένοι φαίνεται να προτιμούν τα κάστανα και το τσίπουρο από την πραγματική δράση. Η άνεση του σαββατοκύριακου σε ένα φθινοπωρινό τοπίο μοιάζει να κερδίζει έδαφος έναντι του αγώνα που, όπως υποστηρίζουν, είναι σημαντικός.
Η αναβολή λόγω ανέμων ίσως να ακούγεται λογική. Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως οι πραγματικοί αγώνες δεν περιμένουν τις ιδανικές καιρικές συνθήκες. Αν κάποιος θέλει να διεκδικήσει σοβαρά και να συγκρουστεί με όσα θεωρεί άδικα, τότε αυτό απαιτεί συνέπεια, θυσία και δράση χωρίς δικαιολογίες.
Η αντίθεση, όμως, είναι εμφανής. Ενώ στα λόγια δηλώνουν έτοιμοι για μάχη, στην πράξη οι διαμαρτυρίες αναβάλλονται και η καλοπέραση φαίνεται να έχει τον πρώτο λόγο. Κάποτε πρέπει να δούμε πέρα από τις εύκολες ανακοινώσεις και να αναρωτηθούμε: πόσο σοβαροί είμαστε όταν λέμε ότι αγωνιζόμαστε;
Η αλήθεια είναι πως οι μεγάλοι αγώνες δεν κερδίζονται από την ασφάλεια του πληκτρολογίου, ούτε αναβάλλονται για τον επόμενο καλό καιρό. Όσο συνεχίζουμε να προτιμάμε το κάστανο και το τσίπουρο από την ουσιαστική σύγκρουση, οι διεκδικήσεις μας θα παραμένουν επιφανειακές και οι «αγώνες» απλώς ρητορικές ασκήσεις.
