Μία σοβαρότατη καταγγελία για περιστατικό που, όπως περιγράφει ο ίδιος, θα μπορούσε να έχει ακόμη και μοιραία κατάληξη, καταθέτει ο ιατρός Εργασίας Δρ. Ιωάννης Πολυχρονάκης, ο οποίος βρέθηκε με τη σύζυγό του στα επείγοντα του Νοσοκομείου Μεσολογγίου έπειτα από ατύχημα σε πεζογέφυρα στο δρόμο της Τουρλίδας.
Στην επιστολή του, που δημοσιεύεται αυτούσια παρακάτω, περιγράφει με λεπτομέρειες το περιστατικό, τονίζει την έλλειψη σήμανσης και φωτισμού στο σημείο, και ζητά να αποδοθούν ευθύνες στους αρμόδιους, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο που εξακολουθεί να υφίσταται για πεζούς και ποδηλάτες.
Αναλυτικά η επιστολή στο Messolonghinews:
Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,
Ονομάζομαι Ιωάννης Πολυχρονάκης, και κατοικώ και εργάζομαι κατά τα τελευταία 9 έτη στη Γερμανία.
Χθες το βράδυ της 10.8.2025, κατά την 1η ημέρα των διακοπών μου στην Ελλάδα, στην ιδιαίτερη πατρίδα της συζύγου μου στο Μεσολόγγι, βρεθήκαμε με τη γυναίκα μου να περνάμε το χρόνο μας όχι παραθερίζοντας, αλλά στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου της πόλης.
Δεν γνωρίζω ποιο τμήμα είναι υπεύθυνο για τη συντήρηση ή τον τεχνικό έλεγχο του συγκεκριμένου σημείου του δικτύου ποδήλατοδρόμων / πεζοδρόμων της πόλης. Αν το γνωρίζα, να ξέρετε πως η ποινική μήνυση που έχει ασκήσει η σύζυγος μου απόψε στο Τμήμα Ασφαλείας Μεσολογγίου, θα ήταν ενάντια σε συγκεκριμένο πρόσωπο, και όχι κατ’ αγνώστων.
Χθες το βράδυ, και περι την ώρα 22:00, αποφασίσαμε με την οικογένειά μου να απολαύσουμε μια βόλτα στη λιμνοθάλασσα της πόλης, θαυμάζοντας το όμορφο βράδυ, και καταλήξαμε με τραυματισμό της συζύγου μου στα επείγοντα. Από τύχη, ο τραυματισμός της δεν ήταν σοβαρότερος, αν και στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, εκκρεμεί περαιτέρω ορθοπεδικός έλεγχος, για να διαπιστώσουμε, αν τα τραύματα και ο περιορισμός κινητικότητας που υπέστη ως συνέπεια του ατυχήματος είναι σοβαρότερα και απαιτούν περαιτέρω θεραπεία.
Σταματώντας στο ύψος της πρώτης πεζο-/ποδηλατο- γέφυρας πάνω στον επαρχιακό δρόμο Αλυκών-Τουρκίας, με κατεύθυνση προς τη λιμνοθάλασσα, η γυναίκα μου με τη 19χρονη κόρη μας, προσπάθησαν να διασχίσουν πεζές την πεζογέφυρα για να φωτογραφίσουν την Πελάδα στην είσοδο της λιμνοθάλασσας, που αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης.
Ξαφνικά, και χωρίς στο σημείο να υπάρχει κάποια ειδική σήμανση για πεζούς ή ποδηλάτες, ή κάποιος προειδοποιητικός φωτισμός, η σύζυγός μου βρεθήκε κυριολεκτικά στο κενό, εξαφανιζόμενη εντελώς από το οπτικό μας πεδίο, αφού βρέθηκε με το μεγαλύτερο μέρος του σώματός της, μέχρι σχεδόν το επίπεδο του στήθους να κρέμεται στο σκοτάδι, κάτω από τη γέφυρα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τραυματίσει και τα δύο της πόδια, στα γόνατα και τους αστραγάλους, αλλά και τον αριστερό της καρπό, στην προσπάθειά της να στηριχθεί, και να μην πέσει στη λιμνοθάλασσα.
Ξεπερνώντας το αρχικό shock για όλη την οικογένεια και δίνοντάς της, τις πρώτες βοήθειες στον τόπο του συμβάντος, επειδή ακόμη δεν γνώριζα, τι ακριβώς έχει συμβεί, επέστρεψα στο σημείο όπου είχε πέσει, για να ανακαλύψω προς τεράστιά μου έκπληξη, πως μια ολόκληρη σανίδα του ξύλινου δαπέδου της πεζογέφυρας έλειπε, και από κάτω έχασκε το κενό.
Πήρα απευθείας για τεκμηρίωση τη φωτογραφία που σας επισυνάπτω, στην οποία φαίνεται πως στην ουσία λείπει εντελώς τμήμα του δαπέδου, και η σανίδα που τοποθετήσαμε προσωρινά με τη βοήθεια των διερχομένων, που με βοήθησαν με το ατύχημα, μπήκε αμέσως μετά το ατύχημα κάθετα πάνω από το χάσμα, ώστε να προειδοποιήσει προσωρινά πεζούς και ποδηλάτες για τον κίνδυνο.
Σημειωτέον δε, πως η φωτογραφία τραβήχτηκε με φλας. Οι συνθήκες σχεδόν μηδενικού φωτισμού στο σημείο, καθιστούσαν το χάσμα πρακτικά αόρατο στο σκοτάδι, καθιστώντας το έναν δυνητικά θανάσιμο κίνδυνο για πεζούς και ποδηλάτες.
Κι αν ο χαρακτηρισμός “θανάσιμος” σας ακούγεται υπερβολικός, να ξέρετε πως λόγω επαγγέλματος γνωρίζω το είδος των τραυματισμών που θα μπορούσαν να προκύψουν, αν αντί για την σύζυγό μου, μια υγιή ενήλικα σε καλή κατάσταση υγείας, είχε πέσει στο χάσμα ένας ηλικιωμένος, ένα παιδί (που ενδεχομένως θα είχε χαθεί μέσα στα νερά της λιμνοθάλασσας) ή αντί για τη στάση του σώματος, που τυχαία την προστατεύσε με μόνο (?) θλαστικά τραύματα, είχε καταλήξει τα μεταλλικά στοιχεία κάτω από το ξύλινο δάπεδο να διαπεράσουν ως λόγχη μύες και ιστούς.
Πέρα από το άγχος μου να μεταφέρω τη γυναίκα μου στα επείγοντα, προσπάθησα να προλάβω περαιτέρω κακό και τραυματισμούς άλλων περαστικών, ειδοποιώντας την άμεση δράση, που με ενημέρωσε πως έκλεισε προσωρινά το σημείο με αστυνομικές κορδέλες.
Δεν ξέρω πόση ώρα / πόσες ώρες πριν, ξεκόλλησε η σανίδα από τη γέφυρα. Θέλω να πιστεύω πως κανείς φυσιολογικός ενήλικας δεν άφησε εις γνώση του, να καραδοκεί ένας τόσο σοβαρός κίνδυνος για τους περαστικούς, σε ένα σημείο απ’ όπου διέρχονται εκατοντάδες έως χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά, στην κρίση της τύχης.
Θέλω να πιστεύω, παρότι η επαγγελματική μου εμπειρία με έχει πείσει μάλλον για το αντίθετο, πως ακόμη και ο πλέον ανάλγητος γραφειοκράτης θα είχε λάβει κάποιο προληπτικό μέτρο για την προστασία των πολιτών, αν γνωρίζε για το τεχνικό πρόβλημα της γέφυρας.
Σε αυτό το επίπεδο, θα ήταν χρήσιμο να αναζητηθεί το εάν είχε γίνει κάποια αναφορά / καταγγελία του προβλήματος στις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου ή της περιφέρειας, πόσος χρόνος μεσολάβησε, και ποια “θεραπευτικά” μέτρα ελήφθησαν για το πρόβλημα. Διαφορετικά, κάποιος θα πρέπει να λογοδοτήσει για την εγκληματική αμέλεια που επέφερε τη σωματική βλάβη της συζύγου μου.
Εάν πάλι δεν είχε γίνει καταγγελία, θα είχα ως σχετικά καλός γνώστης του αντικειμένου, την εύλογη απορία σε σχέση με το ποιος / πότε έλεγξε και πιστοποίησε για τελευταία φορά τη δομική σταθερότητα και καταλληλότητα της γέφυρας, και ποιος / πόσο συχνά είναι υπεύθυνος για τη συντήρηση / διόρθωση των τμημάτων της γέφυρας.
Ποιο τεχνικό τμήμα είναι αρμόδιο για την ασφάλεια του κοινού γι’ αυτό το κομμάτι του δικτύου, κι αν όλοι, ως συνήθως, δηλώσουν αναρμόδιοι, αφήνω στην κρίση του αρμόδιου εισαγγελέα να το καθορίσει, καθόσον η φύση, αλλά και ο νόμος δεν ανέχονται το κενό.
Έχω ήδη στη μήνυση που έχω καταθέσει αφήσει στη διακριτική ευχέρεια του αρμόδιου εισαγγελέα και τη λήψη άμεσων ασφαλιστικών μέτρων ( πρόταση για άμεσο κλείσιμο της γέφυρας), αφού η υφιστάμενη επικινδυνότητα για τη ζωή και την ασφάλεια του κοινού ξεπερνά κατά πολύ τα επίπεδα του ανεκτού.
Μετά από 9 χρόνια εκτός Ελλάδος, είναι τουλάχιστον κρίμα, η ίδια αδιαφορία που έδιωξε εμένα και την οικογένειά μου μακριά από την πατρίδα, να απειλεί τη σωματική μας ακεραιότητα ακόμη και ως επισκέπτες.
Θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο κρίμα και έκθεση της χώρας σε αρνητική δημοσιότητα, να δώσω στον ασφαλιστικό μας φορέα στη Γερμανία και το αρμόδιο υπουργείο για προβλήματα Γερμανών πολιτών στο εξωτερικό, μια έκθεση που να δείχνει πόσο εγκληματική αμέλεια απέδειξαν οι αρμόδιες υπηρεσίες, που είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό της συζύγου μου.
Κάποιος θα πρέπει να λογοδοτήσει, για τα άμεσα και τα έμμεσα κόστη νοσηλείας της, αλλά και το ενδεχόμενο κόστος μιας αναρρωτικής άδειας, που θα υποστεί ο ασφαλιστικός της φορέας και ο εργοδότης της στη Γερμανία.
Περισσότερο από κάθε άλλο όμως, με ενδιαφέρει κυρίως να μάθω ποιος είναι αρμόδιος για το πρόβλημα, και τι άμεσα μέτρα θα λάβει γι’ αυτό, καθώς στις ώρες που έχουν ήδη μεσολαβήσει από το ατύχημα, μπορεί να κινδυνεύσουν κι άλλοι άνθρωποι.
Δεν ξέρω (ή μάλλον ξέρω πολύ καλά) σε τι είδους αντιμετώπιση έχετε συνηθίσει τους Έλληνες πολίτες, αλλά σκοπεύω από πλευράς μου να εξαντλήσω τα ένδικα μέσα που μου παρέχει ο νόμος, ώστε να θέσω τους αρμόδιους προ των ευθυνών τους.
Επιφυλάσσομαι παντός νόμιμου δικαιώματός μου, και κατά παντός υπευθύνου, και διατηρώ το δικαίωμα κοινοποίησης της παρούσας επιστολής / καταγγελίας σε μέσα ενημέρωσης, μέσω των οποίων ελπίζω πως η τυχόν αδιαφορία των αρμοδίων θα τιμωρηθεί σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο με την αρνητική δημοσιότητα που της αξίζει.
Παραμένω στη διάθεσή σας για περαιτέρω πληροφορίες ή ερωτήσεις.
Με εκτίμηση,
Δρ. Ιωάννης Πολυχρονάκης MD MSc PhD
Ειδικός Ιατρός Εργασίας
Μεσολόγγι 11.08.2025
