Η «αθερίνα» Τριχωνίδας μπορεί να κερδίσει τον «καρχαρία» των μεγαλοεπενδυτών. Αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, με τίτλο «Η Αιτωλοακαρνανία σε κλοιό κερδοσκόπων – Η “Πράσινη Ανάπτυξη” σε πλήρη επίθεση», η οποία γνώρισε πολύ μεγάλη συμμετοχή και φιλοξενήθηκε στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο «αλτάι» (Free Social Space “altai”).
Η Δέσποινα Ζιόβα από την πρωτοβουλία Σώστε τη Λίμνη Τριχωνίδα μας μίλησε για τη δράση του τοπικού κινήματος υπεράσπισης της λίμνης, ενώ ο Κώστας Φωτόπουλος από την «Επιτροπή Αγώνα Ευρυτάνων – Αιτωλοακαρνάνων» μας ανέλυσε διεξοδικά όλη την επιχειρούμενη εκστρατεία αφαίμαξης των φυσικών πόρων του νομού από τους κάθε λογής «επενδυτές».
Πολύ σημαντική συμβολή στη ζήτηση η παρουσία μελών της πρωτοβουλίας Λίμνη Λάδωνα SOS, που μας μετέφεραν την εμπειρία τους δικού τους αγώνα.
Τέλος, Η ενεργητική συμμετοχή του κοινού, που προέρχονταν από τοπικούς συλλόγους, παραλίμνια χωριά και την πόλη του Αγρινίου, με αγωνιστικές τοποθετήσεις, παρεμβάσεις και προτάσεις συνέχισης της μάχης για την προστασία της λίμνης με κάθε τρόπο, έθεσε επί τάπητος την ανάγκη συγκρότησης ενός μετώπου αντίστασης και στην Αθήνα.
« […] Όσο η ενέργεια αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα και χρηματιστηριακό προϊόν, η επέκταση της λεηλασίας των φυσικών πόρων διαρκώς θα επεκτείνεται με ασύμμετρες συνέπειες για την φύση και την κοινωνία.
Ακόμη και οι πιο φανατικοί κερδοσκόποι έχουν αντιληφθεί το απόλυτο αδιέξοδο μιας ανάπτυξης χωρίς όρους και όρια σε έναν πεπερασμένο πλανήτη και υιοθέτησαν ένα νέο πρόταγμα και μια νέα προοπτική: Την «Πράσινη Ανάπτυξη», η οποία θα αποτελεί, πλέον, μαζί με την «Ανθεκτικότητα» και την «Κλιματική Αλλαγή», τον βασικό μοχλό και στρατηγικό αφήγημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Σε αυτή την κατεύθυνση εφορμούν οι επενδυτές, σαν σύγχρονοι χρυσοθήρες, με χιλιάδες μελέτες (Μ.Π.Ε.) για ανανεώσιμες πηγές (Α.Π.Ε.), για αιολικά, ακόμη και για πλωτά φωτοβολταϊκά (ΑΣΠΗΕ) και για υδροηλεκτρικά φράγματα, καταλαμβάνοντας το σύνολο της φυσικής επικράτειας που είχε παραμείνει ανέπαφο.
Ταυτόχρονα, παράγονται νέες εφευρέσεις λεηλασίας, νέες τεχνικές με πράσινο μανδύα και η αντλησιοταμίευση είναι μία από αυτές, προκειμένου να μην αφήσουν κανένα ποτάμι, καμία λίμνη, καμία πηγή νερού ανέπαφη και σε ισορροπία.
Με την κερδοσκοπική βουλιμία που τους χαρακτηρίζει, σχεδιάζουν να μετατρέψουν το νομό σε ένα απέραντο εργοτάξιο Α.Π.Ε.
Τα σχέδια για φωτοβολταϊκά, πλωτά και μη, ανεμογεννήτριες, μικρά υδροηλεκτρικά, αντλησιοταμιευτήρες και ποιος ξέρει ακόμη τι άλλο, συνηγορούν στο ότι οι εταιρείες βλέπουν έναν ολόκληρο νομό σαν χωράφι τους, το οποίο θέλουν να εκμεταλλευτούν για να παραγάγουν κέρδη στις πλάτες της τοπικής κοινωνίας και σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος.
Μια ματιά στον γεωπληροφοριακό χάρτη της Ρ.Α.Α.Ε.Υ. δείχνει το μέγεθος και την έκταση των έργων που σχεδιάζονται.
[…] Κανένας τοπικός λακές των συμφερόντων των επενδυτών δεν εξουσιοδοτείται να παραχωρεί το φυσικό περιβάλλον και τις ζωές των ανθρώπων ενός ολόκληρου νομού προς λεηλασία.
Όχι μόνο αυτοί που θα δουν τον τόπο τους να ρημάζεται, αλλά και όλος ο κόσμος θα πρέπει να σημάνει οικολογικό συναγερμό και να λάβει θέσεις μάχης, ενάντια στην εθελοδουλία και την, ήδη, αντιδραστική τοποθέτηση των τοπικών «αρχόντων».
Ο αγώνας αυτός θα κερδηθεί, όπως κερδήθηκε πρόσφατα κι ένας παρόμοιος, στη γειτονική Ήπειρο, ενάντια σε δύο πετρελαϊκές πολυεθνικές την Repsol και την Energean Oil & Gas.
Και σε εκείνη την περίπτωση το μέτωπο ήταν διπλό και αφορούσε και τους επενδυτές και τους ντόπιους καλοθελητές και τους παρατρεχάμενούς τους, που έσπευσαν να καλωσορίσουν και να διευκολύνουν με κάθε μέσο τις πετρελαϊκές, οι οποίες εμφανίστηκαν ως ευεργέτες που έρχονται να σώσουν τους ντόπιους από την πείνα και την κακομοιριά».
Περιοδικό Βαβυλωνία – Babylonia Journal
