Ο πρόεδρος της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, πρώην αντεισαγγελέας του Αρείου ΠάγουΧαράλαμπος Βουρλιώτης έκλεισε το δρόμο των «πλυντηρίων» νομιμοποίησης μαύρου χρήματος μέσω στοιχηματικών εταιρειών που λειτουργούν μεν νόμιμα, αλλά «ξεπλένουν πολύ μαύρο χρήμα».
Κάθε παίκτης έπαιζε και διακινούσε από 100 ευρώ έως 1.000.000 ευρώ. Μεταξύ των τζογαδόρων είναι ανώτατοι υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως είναι διευθυντές υπουργείων, δημοσίων υπηρεσιών, κ.λπ., οι οποίοι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν από τα νόμιμα εισοδήματά τους τα χρήματα που έπαιζαν σε στοιχηματικές εταιρείες παροχής τυχερών παιγνίων (στο χώρο του αθλητισμού).
Στο μικροσκόπιο της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος βρέθηκαν περίπου 200 τζογαδόροι οι οποίοι υπό το μανδύα της νομιμότητας, έπαιζαν μέσω 10 περίπου συστηματικών στοιχηματικών εταιρειών παροχής τυχερών παιγνίων χρηματικά ποσά που έφθαναν και το ένα εκατ. ευρώ. Ποσά όμως με τα οποία στην ουσία γινόταν νομιμοποίηση μαύρου χρήματος.
Η Αρχή έχει εντοπίσει τα 200 αυτά πρόσωπα και έχει ξεκινήσει ήδη, τον έλεγχο, συγκρίνοντας τις φορολογικές δηλώσεις τους, με τα μεγάλα ποσά που τζόγαραν.
Το κύκλωμα και η δράση του
Το κύκλωμα αποκαλύφθηκε μετά από πολύμηνη έρευνα εξειδικευμένων στελεχών της Αρχής, η οποία τελικά έκλεισε μια τεράστια τρύπα που επέτρεπε σε κυκλώματα να ξεπλένουν μαύρο βρόμικο χρήμα μέσω του νόμιμου στοιχηματισμού, επωφελούμενοι το νομικό κενό που υπάρχει. Το ξέπλυμα μαύρου χρήματος γινόταν μέσω δέκα περίπου συστημικών εταιρειών παροχής τυχερών παιγνίων οι οποίες χρησιμοποιούν ως πράκτορες-εισπράκτορες ιδιοκτήτες καταστημάτων που δεν έχουν καμία σχέση με τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τα τυχερά παίγνια, όπως είναι ψιλικατζίδικα, μίνι μάρκετ, πρατήρια υγρών καυσίμων, κ.λπ.
Στους πράκτορες-εισπράκτορες τα χρήματα κατατίθεντο από τους παίκτες σε μετρητά και ήταν απροσδιόριστης προέλευσης. Τα χρηματικά ποσά που ήταν άγνωστης προέλευσης αρχικά κατατίθεντο σε παικτικούς λογαριασμούς, οι οποίοι στην συνέχεια μεταφερόντουσαν σε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, κ.λπ. και ντυνόντουσαν έτσι με τον μανδύα της νομιμοφάνειας.
Συγκεκριμένα, οι πελάτες – παίκτες αρχικά άνοιγαν λογαριασμό σε νόμιμες εταιρείες παροχής τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου και ελάμβαναν έναν μοναδικό κωδικό της συγκεκριμένης εταιρείας, μέσω του οποίου μπορούσαν να καταθέσουν στον λογαριασμό αυτό απευθείας χρήματα.
Στη συνέχεια οι πελάτες επισκέπτονταν τα καταστήματα-πρακτορεία των εταιρειών παροχής τυχερών παιγνίων που παρείχαν τη σχετική «διευκόλυνση» (ψιλικατζίδικα, μίνι-μάρκετ, κ.λπ.) και παρέδιδαν χρήματα σε μετρητά, τα οποία πιστώνονταν στον λογαριασμό που είχαν ανοίξει στις εταιρείες παροχής τυχερών παιγνίων, χρησιμοποιώντας τον μοναδικό κωδικό που είχαν.
Έτσι, με εντολή του παίκτη-τζογαδόρου, το διαθέσιμο υπόλοιπο, στο οποίο είχαν ενσωματωθεί και τα κεφάλαια που δεν είχε διακριβωθεί η προέλευση και η νομιμότητά τους, μεταφερόταν στον αρχικά νομίμως δηλωθέντα τραπεζικό λογαριασμό τους, οδηγώντας ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό το ξέπλυμα και των ύποπτων κεφαλαίων, που η κατάθεσή τους γινόταν σε μετρητά.
Δηλαδή, αυτά τα δήθεν παικτικά τα ποσά, αναμειγνύονται με τα νόμιμα κεφάλαια που είχαν οι τζογαδόροι στους τραπεζικούς λογαριασμούς, στις πιστωτικές κάρτες κ.λπ. και εμφανιζόντουσαν ως παικτική δραστηριότητα, η οποία όμως ήταν προσχηματική.
Η Αρχή ενημέρωσε σχετικά για την συγκεκριμένη παικτική πρακτική που οδηγεί στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος την «Επιτροπή Εποπτείας Ελέγχου Παιγνίων», η οποία είναι αρμόδια για την εποπτεία και τον έλεγχο των τυχερών παιγνίων γενικά για τις δικές της ενέργειες.
